د ژوند وړې لارښوونې/ ژباړه سپین سهار (دريیمه برخه)

غيبت مکوه.

+++

قمار مه وهه.

+++

په کوم کار کې له وکيل او د مالي چارو له کوم پوه سره سلا مشوره مکوه، ځکه دوی په ستونزو پسې ګرځي، نه په حللارو پسې.

+++

له هغه چا ووېرېږه چې د بايللو لپاره هېڅه نه لري.

+++

اوږد وغځېږه، ستوريو ته وګوره.

+++

موټر دې چالان مه پرېږده.

+++

کار ته پخپل وخت ولاړ شه او تر وروستۍ ګړۍ هماغلته اوسه.

+++

هغه کسان چې پېژنې يې، له ورځپاڼو يې د ستاينې کالمونه را پرېکړه او د پُست له لارې یې ور واستوه.

+++

په هرو دريو مياشتو کې دې د موټر د هوا فلټر (خولۍ) بدله کړه.

+++

د خپلې کوڅې له دوکانداره سودا اخله، که څه هم ګرانپلوری وي.

+++

يو ښه درزي (خياط) ولره.

+++

چې څلورمه برخه تېل پکې پاتې شول، د موټر د تېلو ټانکۍ دې ډکه کړه.

+++

دا تمه ونه لرې چې پيسې به دې نېکمرغه کړي.

+++

ترينګلی حالت په سړه سينه زغمه.

+++

د نغدو پيسو د ورکړې په وخت کې د تخفيف غوښتنه وکړه.

+++

د خلکو په مخ کې په غاښونو کې ګوتې مه وهه.

+++

خواخوږی اوسه، کوښښ کوه، د نورو د سترګو له کونجونو شيانو ته وګورې.

+++

کله هم د ځان بدلولو په برخه کې خپل توان کم مه ګڼه.

+++

کله هم د نورو د بدلولو توان مه لره.

+++

که ستره ژمنه دې کړله، هماغسې یې پوره کوه.

+++

د سپما (بچت) پابند اوسه، دا د بري راز دی.

+++

بدن (باډۍ) دې پخپله خوښه لره او تل يې لره.

+++

د خپل نرتوب د ثابتولو لپاره دې پر بې دفاع ژويو او الوتونکيو له ډزو پرته بله لار پيدا کړه.

+++

ياد یې لره! ترڅې چک دې له بانکه نه وي اجرا شوی، معامله نده شوې.

+++

لويې تمې لره.

+++

اضافي لګښتونه دې را کم کړه.

+++

ځان کله هم له پښو مه غورځوه، زده يې کړه چې ورو ووايې «نه!».

+++

شاته درنه پاتې پْـلُونه مه ورانوه، هله به هيښ شې چې پوه شې، څو واره به پر همدغه سيند تېرېدن ته اړ شې!.

+++

ياد یې لره! د واده برياليتوب له دوو شيانو دی: «ښه جوړه پيدا کول» او «ښه جوړه کېدل».

+++

درد و مايوسي د ژوند برخه وګڼه.

+++

ستونزو ته د پرمختګ د د کيليانو (کونجيانو) په سترګه وګوره.

+++

که چا درڅخه وغوښتل چې ورته صادق اوسه، په خبرو يې باور ونکړې.

+++

موټر دې که له کور سره نژدې هم ولاړ وي، قلف يې کړه.

+++

ترڅې لوښي دې نه وي وينځلي، ويده نشې.

+++

اره او چکوش کارول زده کړه.

+++

د رخصتۍ پر ورځ وروسته له غرمې لږ چورت ووهه.

+++

که چا مېلمه کړې، له خوړو وروسته يې هرومرو د ډوډۍ ستاينه وکړه.

+++

د ګټې پېنځه سلنه دې په خيريه کارونو ولګوه.

+++

که د چا کره دې شپه وکړه، سهار دې هرومرو بستره ټوله کړه.

+++

کله هم د بښنې ځواک کم ونه ګڼې.

+++

تل مينه درنه تله (مينې ته په ټيټه سترګه مه ګوره).

+++

د خپلو ستونزو په څرګندولو دې نور مه ستړي کوه، که پوښتنه یې درڅخه وکړه: «څنګه روان یې؟»، ورته ووايه: «زښته ښه روان يم، تر دې نور نشم ښه کېدای»، که درته ويې ويل: «کارونه دې څنګه روان دي؟»، ورته ووايه: «بېخي ښه دي، ورځ تر بلې ښه کېږي!».

+++

ولسي اوسه، کله هم څوک له ځانه مه خپه کوه.

+++

تر قضاوت وړاندې د دواړو خواوو خبرې واوره.

+++

له حسادته ځان ساته، ټول ناورينونه له حسادته پيدا کېږي.

+++

له ټولو سره با ادبه اوسه.

+++

که د ټولو کارونو د ترسراينې لپاره وخت نه لرې، لومړيتوبونه پکې وټاکه.

+++

د ښې مفکورې په پلي کولو کې ځنډ مکوه، ځکه نورو به هم فکر پرې کړی وي او بری د هغو دی چې تر ټولو مخکې لاس په کار شي.

+++

له چانسونو ښه ګټنه وکړه.

+++

زړور اوسه، تېر ژوند ته دې وګوره، د هغو کارونو ارمان به دې هرومرو وکړې چې نه دې دي کړي.

+++