یوه ورځ ساختماني انجینر غوښتل له شپږم پوړه خپل یوه کارګر ته غږ وکړي دا چۍ ګڼه ګونې ډېره وه کارګر یې غږ ناورېدو او په خپل کار کې بوخت و.
چاره نه وه انجینر د کارګره د پام اړولو لپاره ۲۰ ډالره لاندې واچوه کارګر چې ۲۰ ډالره ولیده هغه یې را واخیست کرا یې جیب ته کړې او کار ته یې دوام ورکړ،بیا انجینر د دویم ځل لپاره ۵۰ دالره واچوه کارګر بیا ۵۰ دالره واخیست او جیب ته یې کړې .
انجینر د درېم ځل لپاره یوه وړه تیږه را واخیسته او د کارګر په سره یې ورخطا کړه کارګر سمدستي پاس وکتل انجینر د دې کار علت یې ورته وویل…
دا داستان هماغه زموږ د ژوند داستان دی خدای تل موږ ته خپل نعمتونه راکړي خو موږ یې شکر نه پر ځای کوو او یوه شیبه هم دا فکر نه کوو چې دا نعمتونه له کومه شوي؟
کله چې یوه وړه تیږه (هماغه د ژوند ستونزې) مو پر سره راولوېده خدای ته مخه کوو.
غوره دا ده چې تل باید ل خدای څخه د هغه د بې شمیرو نعمتونو منندویه اووسو شکر ېې پر ځا وکړو مخکې له دې چې تېږه مو پر سره راولوېږي.
#ژباړه دوران