په ژوند کې مسؤلیتونه یوه اړینه برخه ده، او هر انسان ته پکار دي چې د خپلو دندو او مسؤلیتونو د پوره کولو لپاره هڅې وکړي. خو کله چې موږ دومره بوخت شو چې نور اړین اړخونه له پامه وغورځوو، دا زموږ د ژوند د توازن له لاسه ورکولو نښه ده.
ډېری وخت، خلک د پیسو ګټلو، دندې او نورو مسؤلیتونو په لټه کې داسې ډوبېږي چې د خپل روح او بدن اړینې اړتیاوې له پامه غورځوي. عبادت، چې زموږ روح ته سکون او ارامتیا راولي، په ورځني مصروفیتونو کې خپل ارزښت له لاسه ورکوي. ورزش، چې زموږ د فزیکي روغتیا لپاره مهم دی، د “وخت نشته” په نوم یوه بهانه کېږي. کورنۍ او دوستان، چې زموږ د ټولنیزې ودې او احساساتي ارامتیا بنسټ دي، زموږ له توجه څخه پاتې کېږي.
که موږ خپل ټول وخت یوازې د پیسو ګټلو او مسؤلیتونو پوره کولو ته وقف کړو، نو د ژوند هغه حقیقي توازن له منځه ځي چې موږ ورته د هوساینې او خوښۍ لپاره اړتیا لرو. ژوند یوازې په دنده او مسؤلیتونو نه خُلاصه کېږي؛ دا یوه پراخه پروسه ده چې عبادت، ورزش، کورنۍ ته وخت ورکول او د دوستانو سره اړیکې پکې مهم رول لري.
د هر انسان لپاره اړینه ده چې خپل ژوند په داسې ډول تنظیم کړي چې د ژوند هر اړخ ته پکې مناسبه توجه وشي. دا به موږ ته دا اجازه راکړي چې نه یوازې په خپلو مسؤلیتونو کې بریالي شو، بلکې خپل معنوي، فزیکي او ټولنیز ژوند مو هم په توازن کې وساتو.
که څه هم د مسؤلیتونو پوره کول ضروري دي، خو د ژوند نور اړخونه باید له پامه ونه غورځوو. دا اړخونه زموږ ژوند ته مانا او خوشحالي را بخښي، او موږ ته ځواک راکوي چې په خپلو مسؤلیتونو کې لا ښه او بریالي واوسو. د ژوند حقیقي توازن په دې کې دی چې هر اړخ ته پوره توجه وکړو، او په خپلو ټولو هڅو کې اعتدال وساتو.